کاربرد مدل تصمیمگیری چندمعیاره در سنجش کارایی بیمارستان

¯ چکیده زمینه : در سالهای اخیر هزینه خدمات بیمارستانی در اغلب کشورها افزایش یافته است. اما علیرغم حجم زیاد منابع اختصاص یافته به بیمارستانها، مدیریت غیر مؤثر در بیمارستانها منجر به اتلاف منابع شده است. بنابراین سنجش کارایی بیمارستانها یا مقایسه بین درونداد و برونداد این سازمانها از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف : مطالعه به منظور مقایسه دو روش تجزیه و تحلیل نسبتها (ratio) و مدل تصمیمگیری چندمعیاره (madm) در سنجش کارایی بیمارستان انجام شد. مواد و روشها : این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1376 بر روی 5 بیمارستان عمومی وابسته به سازمان تأمین اجتماعی استان تهران انجام شد. نتایج حاصل از سنجش کارایی بیمارستانهای مورد مطالعه با دو روش نسبتها و مدل تصمیمگیری چندمعیاره مقایسه شدند. یافتهها : تمام بیمارستاهای مورد مطالعه در بُعد کارایی مقیاسی با مشکل عدم استفاده مناسب از درونداد (تخت بیمارستانی) روبهرو بودند. در زمینه کارایی فنی از بین 5 بیمارستان مورد مطالعه 3 بیمارستان در مقایسه با استاندارد با کمبود نیروی انسانی روبهرو بودند. نتیجهگیری : یافتهها نشان داد که روش نسبتها به دلیل محدودیت در اسفاده همزمان از معیارهای کمی و کیفی برای سنجش کارایی بیمارستان قادر به ارائه نتیجه نهایی در زمینه کارایی بیمارستان و مقایسه یک بیمارستان با بیمارستانهای دیگر نیست.